PRZYSIĘGA
sporządziłam testament
zapisałam żal
po straconych szansach
złamanych obietnicach
i złudnych nadziejach
przypadek niebanalny
przed sąd Ozyrysa
sunie wzdłuż wybrzeża
łzawych wód jeziora,
lodu twardych serc
obiecałam sobie,
że nigdy się nie poddam,
będę walczyć
o lepszy,
miłosierny świat
nie przestanę próbować,
starać się zadusić,
złotymi schodami
zstąpić do Hadesu
będę trzymać w garści
kartkę białą, pustą,
aż nie zamknę oczu
pro publico bono
~ Olga Szaniawska
„STARSZA I MŁODSZA RÓWNOCZEŚNIE”
czuję się znowu jak dwunastolatka
której rozpada się świat pod stopami
jej łzawiące oczy nie potrafią
dostrzec przyszłości, uchwycić jutra
jedynym snem w dziecięcej głowie
ciągłym, zimnym, niezmiennym
jest zamknięcie powiek w ciszy
kiedy jasny promień wpadnie przez okno
poczucie niekochania, nierozumienia,
niepotrzebowania, niebytu, niechęci
gorzkie krople płynące równo po policzku
gorzkie krople płynące równo po nadgarstkach
zaplątany umysł otulony czarną chmurą
podpowiada szeptem, namawia do krzyku,
ucieczki, zatracenia, utopienia w żalu
zagłusza wszystkie głosy przeciwne zgubie
czuję się znowu jak dwunastolatka
jakby przez te lata nic się nie zmieniło
nikt nie wołał, nie sprzątał, nie przyszedł
wszystko zostało nawet niepokryte kurzem...
~ Olga Szaniawska
PUSTY DOM
nie będzie już nikogo
komu można ufać
wierzyć bezgranicznie
zamienić słowo
żadnej bratniej duszy
puste ściany
zimne meble
powiew z otwartego okna
cisza
zamarznięte głosy
tylko szmer samotności
i kurzu na wspomnieniach
nie będzie już nikogo...
lecz czy to złudzenie?
czy naprawdę nigdy
nikogo nie było...
~ Olga Szaniawska
JESIEŃ
gnuśne miejsce odmętem oblane,
gdzie żyć musimy pod ciężarem
krzyży, które z każdym krokiem
wpędzają w otchłań rozpaczliwą
okalający ogon mor koszmarnych,
nikogo z bliskich dawno już tu nie ma,
ogromny strach przed kolejnym świtem,
że znów wybudzę się z niepamiętania
a chciałabym zasnąć,
pod pierzyną lodu
wyjętego z dusz ciemnych
wszystkich Bożych owiec
a chciałabym zasnąć,
żeby mnie okryli
ciepłymi liśćmi i jesienną ziemią
niepoświęconą jeszcze żadną kroplą krwi
~ Olga Szaniawska
