DZIECKO

zamieszkało we mnie
nim nauczyłam się mówić
zadomowiło się
zanim zrobiłam pierwszy krok

i nikt nie pytał o moje zdanie
bez możliwości protestu
utknęłam z nią pod sercem
mieszkamy razem do dziś

rozpycha się wspomnieniami 
w mych uszach dudni jej płacz
niekochana, niedoceniana
marzy o chwili wytchnienia

chcę się od niej uwolnić
iść naprzód
bez żalu, bólu, bez krzyków
goniącej nas wciąż przeszłości...

                    ~ Olga Szaniawska