DO CIEBIE
pojawiłeś się znikąd
w mojej mrocznej baśni
gdzie śpiew ptaków,
zagłuszał trzask suchego drzewa
pojawiłeś się znikąd,
z innej opowieści,
która z moją przeszłością
nie ma nic wspólnego
dawno przestałam wierzyć
w magiczną przypadkowość,
która miała odmienić,
obrzucić mnie różami
a jednak, zrządzeniem
wpadliśmy na siebie tak nagle,
bez zapowiedzi,
bez oczekiwania
i utonęliśmy
w wzajemnym spojrzeniu
czując się, jakbyśmy
znali się od lat
~ Olga Szaniawska
***
odszedłeś.
bez uprzedzenia,
nazywając mnie słowem -
- choć popularnym,
nic nieznaczącym
znalazłeś inne ramię,
na którym będziesz opierał czoło,
gdy na twoim niebie
rozpęta się burza
odeszłam.
bez słowa
pożegnania, dziękowania
żałowania, smutku...
bo od dawna wiedziałam,
że tylko tobie może się udać
pochować trzy lata
w kilkadziesiąt minut
~ Olga Szaniawska
***
zapomnieliśmy;
o czerwonych rękawiczkach
kupionych przez mamę
w drodze do przedszkola
o żółtych kaczuszkach
pływających w wannie,
która co wieczór
zmieniała się w morze
o zielonej trawie
na skwerze obok bloków,
na której lądowaliśmy
zeskakując z trzepaka,
o niebieskich migdałach
budzących nowe światy,
gdzie czuliśmy się sobą;
bezpieczni i kochani
o fioletowych kolanach
opatrywanych co chwilę,
na których każdy siniec
był dowodem odwagi
zapomnieliśmy;
co znaczy niewinność,
szczerość i beztroska,
jak uciec znów do świata
wielkiej wyobraźni...
zapomnieliśmy już dawno,
że byliśmy dziećmi...
~ Olga Szaniawska
"LIST DO LUDOŻERCÓW"
kochani ludożercy
zjadacie ludzkie szczęście
na śniadanie
karmicie się sukcesem,
którego nie potraficie dosięgnąć
przestańcie składać ofiary,
modlić się
do czarnych chmur
nad waszymi głowami
nie wymawiajcie myśli
lecących jak strzała,
prosto w oczy
proszących o litość
kochani ludożercy,
dźwigamy was na karkach
od wielu pokoleń
spijacie z nas uśmiechy,
nadzieje i spokój,
robicie coraz ciężsi
kochani ludożercy
zostawcie ten świat...
który bez was i tak
będzie nieznośnie plugawy
~ Olga Szaniawska
